مبارزه با خرافات، لازمه عقلانیت

هر نوع اندیشه باطل و خلاف حق و واقع را می توان خرافات نامید. در خرافات، رویدادها و حوادثی که با هم ارتباط منطقی ندارند، به یکدیگر ربط داده شده و یا علت و معلول یکدیگر دانسته می‌شوند. این موضوع ریشه در مخلوط شدن واقعیات و حقایق دینی و نیز تجربیات زندگی بشر با برخی وهمیات و خیالات دارد. اما دین اسلام و عصاره آن یعنی قرآن کریم بر محور عقلانیت استوار است؛همین که در آیات متعدد قرآن کریم، عموم مردم و خواص، دعوت به تعقّل و تفکّر و تدبّر در خلقت الهی و حوادث پیرامون خویش شده اند، دلیل محکمی بر لزوم عقلانیت و پرهیز از توهم زدگی است. [این مطلب در حال تکمیل شدن است ...]

با توجه به توصیفی که از خرافات شد، مبارزه با آن به عنوان یکی از عوامل انحراف در دین و لزوم پالایش اعتقادات و دستورات دینی از خرافه، بدعت ها و رسوم نادرست، از ضرورتهای ایجاد و بقای یک جامعه دینی است. باید مورد توجه همگان خصوصًا مبلغان دینی باشد؛ وظیفه ای که در گام اول توسط اهل بیت عصمت وطهارت علیهم السلام به نحو احسن انجام شده است.اقدامات مهمی که باید در این زمینه صورت گیرد عبارتند از:
1)    تعریف دقیق و جامع از خرافات و شناسایی مرز آن با حقیقت و بدعت.
2)    شناسایی انواع و ابعاد خرافات رایج در جامعه در سطوح مختلف.
3)    تبیین راه کارهای مناسب و عملیاتی برای مبارزه علمی و عملی با خرافات. آیات شریفه قرآن کریم و احادیث قطعی معصومین علیهم الصلاة و السلام باید مورد بررسی دقیق قرار گیرد.
4)    توجیه منطقی عموم مردم و خواص جامعه درباره لزوم مبارزه با خرافات مبتنی بر گامهای فوق.
5)    استفاده هوشمندانه ازابزارهای مفید (یعنی ارگانها و نهادهای متولی امر آموزش و فرهنگ) برای به نتیجه رساندن این مبارزه.
متأسفانه آمیخته شدن رسوم غلط با دستورات دینی، کارکرد «امر دینی» را از مسأله ای برای سعادت بشر به عملی مشقت بار و برهم زننده آرامش تبدیل می کند؛به طور مثالبا وجود تأکید دین بر اهمیتتشکیل خانواده،به دلیل رسوخ خرافات به ساختار این نهاد مقدس، شاهد مشکلات بسیاری در مسیر تحقق آن هستیم، تا جائیکه کارکرد آرامش بخشی و جامعه پروری ازدواج در برخی موارد از بین رفته است.