[استاد اصغر طاهرزاده]
حضرت مىفرمایند: فرزندم! اگر مىخواهى خودت تحقیق کنى و علمِ لازم جهت ادامهی زندگیات را خودت کسب کنی مانعی نیست ولی مواظب باش به بهانهی عالِمشدن در گرداب شبهات غرق نگردی و در ورطهی مجادلات و مراءهای برتریطلبانه گرفتار نشوی. «فَلْیَکُنْ طَلَبُکَ ذلکَ بِتَفَهُّمٍ وَ تَعَلُّمٍ لابِتَوَرُّطِ الشُّبُهاتِ وَ عُلُوِّ الْخُصوُماتِ» به گونهاى به دنبال دانایی مباش که ناخودآگاه در ورطهی شک و شبهه بیفتى و یا به حالت خودبرتربینى گرفتار شوی.
زیرا تحقیقى که براى اثباتِ مهمتر بودن محقق صورت پذیرد، جان را نورانى نمىکند. حتى ممکن است به سراغ قرآن مجید برویم و آیات مختلف آن را بررسى کنیم تا به رقیبمان ثابت کنیم نظرش اشتباه است و سواد خودمان را به رخ او بکشیم. حضرت مىفرمایند این برترىطلبىِ خصمانه، آفت هدایتیافتگی است و نفعى براى انسان ندارد.
[برای مطالعه کامل مطلب به لینک زیر مراجعه فرمایید]